เปรต 21 จำพวก : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 21 / 27

ธรรมะเพื่อประชาชll เปรต ๑ ๒ ตระกูล (๒) ๑๒๓ มองเห็น เพราะเขามีกายที่ละเอียดกว่าเป็นอทิสสมานกาย สุดวิสัยของมังสจักษุคือตาเนื้อธรรมดาของมนุษย์จะมองเห็นได้ ยกเว้นเปรตอยากมาปรากฏกายให้เห็นเพื่อขอส่วนบุญเท่

บทความนี้พูดถึงการเกิดและลักษณะของเปรตในสองตระกูล ตระกูลแรก วันตาสาเปรต ที่มีรูปร่างน่าเกลียดและหิวโหย โดยที่เขาต้องกินเสลดน้ำลายของมนุษย์เป็นอาหาร ผลจากกรรมที่ทำในชาติก่อน ทำให้เขาต้องมาสูญเสียบุญตาม

ธรรมะเพื่อประชsl เปรต ๑ ๒ ตระกูล (๒) ๑๒๔ ลงกลายเป็นศพขึ้นอืดเน่าเหม็น เปรตเหล่านี้ก็จะดีอกดีใจวิ่ง เข้าไปดูดโอชะที่เน่าเหม็นจากซากอสุภะนั้น เพราะผลกรรมที่ ทํามาในปางก่อน คือเมื่อครั้งเป็นมนุษย์มีความต

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับเปรตในตระกูลต่าง ๆ และกรรมที่ทำให้เกิดเป็นเปรตในชาติก่อน เช่น ความตระหนี่เมื่อมีผู้ขอทานซึ่งนำไปสู่การเกิดในภพของเปรตที่ต้องกินของที่เหม็นและไม่อิ่มในชาตินี้ การทำความดีและการบ

ธรรเพื่อประชาช เปรต ๑ ๒ ตระกูล (๒) ๑๒๕ เปรตกินของไม่สะอาด ๓ ประเภทนี้ เป็นเปรตที่มีความ หิวโหยเป็นกำาลัง ทั้งเกิดในที่ไม่สะอาด อีกทั้งบริโภคของเหม็นเน่า จึงเกิดความละอายต่อสัตว์ทั่วไป กลัวว่าจะเห็นตน

บทความนี้กล่าวถึงความหมายของเปรตที่มีความหิวโหยและการบริโภคของไม่สะอาด โดยยกตัวอย่างเหตุการณ์จากวัดที่พระเถระได้พบกับเด็กที่ไม่ใช่ลูกคน แต่เป็นเปรตที่รออาหารจากมารดา เพื่อเป็นบทเรียนในการสร้างบารมี

ธรรมะเพื่อประชsl เปรต ๑ ๒ ตระกูล (๒) ܤܐܘ พระเถระจึงถามว่า “เจ้าหนูเอ๊ย ทำอย่างไรเราจึงจัก เห็นมารดาของพวกเธอเล่า” เปรตกุมารทั้งสองหันหน้าปรึกษากัน แล้วส่งรากไม้ท่อนหนึ่งให้กับพระเถระ พลางบอกว่า “พระคุ

ในเรื่องนี้ พระเถระได้พบกับเปรตกุมารทั้งสองที่ขอให้ช่วยดูมารดาของตน โดยใช้รากไม้เป็นยานพาหนะในการเข้าไปในเมือง ซึ่งเขาได้พบกับปีศาจมากมายที่มีร่างกายแปลกประหลาดและกำลังมองหาของกินสกปรก เมื่อพระเถระประ

ธรรเพื่อประชาช เปรต ๑ ๒ ตระกูล (๒) ๑๒๗ สมัยที่ยังเป็นมนุษย์ไม่สามารถนำเอามาใช้ได้ จะทำมาหากิน เหมือนสมัยเป็นมนุษย์ก็ไม่ได้ ต้องอาศัยบุญที่เคยทำไว้ในสมัย เป็นมนุษย์อย่างเดียวเท่านั้น ดังนั้นขอให้ทุกท่า

เนื้อหาพูดถึงคุณค่าของบุญที่ทำไว้ในสมัยเป็นมนุษย์ และความสำคัญของการทำทานเพื่อสร้างบุญให้ติดตัวไปในชาติหน้า พร้อมกับการนั่งธรรมะเพื่อเข้าถึงพระธรรมกายในตัวเอง นอกจากนี้ยังชี้ให้เห็นความสำคัญของการแบ่ง

ตระ เ ป ร ต ๑ ๒ ต ร ะ กู ล เปรต (๓) บุคคลผู้ทําบาปย่อมเดือดร้อนในโลกนี้ ย่อมเดือดร้อนในโลกหน้า ย่อมเดือดร้อนในโลกทั้งสอง บุคคลผู้ทำบาปนั้น ย่อมเดือดร้อนว่า บาปอกุศลเราทำไว้แล้ว บุคคลผู้ทำบาปนั้น ไปสู่

ธรรมะเพื่อประชsl เปรต ๑ ๒ ตระกูล (๓) ๑๑๐ การพัฒนาฝึกฝนอบรมตนเอง ถือเป็นเรื่องใหญ่และ สำคัญมาก เป็นรากฐานของการพัฒนาทั้งปวง ชีวิตจะสูงส่ง หรือตกต่ำ ย่อมอยู่ที่การพัฒนาตนเองโดยเฉพาะในภพชาติ ปัจจุบันนี้เ

การพัฒนาฝึกฝนตนเองเป็นรากฐานที่สำคัญของชีวิต การเผชิญอุปสรรคช่วยหล่อหลอมให้เราแข็งแกร่ง และการหยุดคิดเพื่อหาความสงบจะนำไปสู่ความสำเร็จ ตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทุกอุปสรรคคือบทเรียน เพื่อพัฒนาบุค

ธรรเพื่อประชาช เปรต ๑ ๒ ตระกูล (๓) ๑๓๑ บุคคลผู้ทำบาปย่อมเดือดร้อนในโลกนี้ ย่อมเดือดร้อน ในโลกหน้า ย่อมเดือดร้อนในโลกทั้งสอง บุคคลผู้ทำบาปนั้น ย่อมเดือดร้อนว่า บาปอกุศลเราทำไว้แล้ว บุคคลผู้ทำบาปนั้น ไป

บุคคลผู้ทำบาปจะต้องเผชิญกับผลของบาปทั้งในโลกนี้และในโลกหน้า ทำให้เดือดร้อนและทุกข์ยาก นอกจากนี้เมื่อเสียชีวิตแล้ว ยังต้องรับโทษในยมโลกด้วย ความไม่เห็นผลของบาปทำให้บุคคลเสพติดการทำผิด ต้องกลับตัวกลับใจ

ธรรมะเพื่อประชาชl เปรต ๑ ๒ ตระกูล (๓) ๑๑๑ ร่างกายซูบผอมโซและดำเกรียม ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่า ในชาติ ที่เกิดเป็นมนุษย์ เปรตเหล่านี้เป็นคนตระหนี่ ปราศจากจิตเมตตา เมื่อมีใครมาขออาหาร ก็ไม่อยากจะให้ และไ

บทความนี้กล่าวถึงท่านเปรตที่เกิดจากกรรมของตน โดยเฉพาะการหวงแหนอาหารและน้ำ ซึ่งเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้พวกเขาต้องเผชิญชีวิตที่ยากลำบากในฐานะเปรต ความหมายของกรรมและการให้ทานนั้นมีบทบาทสำคัญต่อการเกิดเป็นเ

ธรรมะเพื่อประชsl เปรต ๑ ๒ ตระกูล (๓) ๑๓๔ เปรตตระกูลที่ ๗ คือ นิชฌามักกาเปรต มีรูปร่าง เหมือนต้นเสาหรือต้นไม้ที่ถูกไฟไหม้ สูงชะลูด าทะมึน แลดู น่ากลัวมาก มีกลิ่นเหม็นเน่า มือและเท้าเป็นง่อย ริมฝีปาก ข้

เนื้อหาเกี่ยวกับเปรตตระกูลในธรรมะอธิบายถึงลักษณะและสาเหตุการเกิดขึ้นของเปรตประเภทต่างๆ เช่น นิชฌามักกาเปรตและสัพพังคาเปรต โดยเน้นว่ากรรมในภพชาติที่แล้วส่งผลให้เข้าไปอยู่ในสภาวะนี้ การทำร้ายผู้อื่นหรือ

ธรรมะเพื่อประชาชl เปรต ๑ ๒ ตระกูล (๓) ๑๓๕ แล้วจึงต้องมาเกิดเป็นเปรตที่มีเล็บคมกล้า ควักเนื้อของตนมา กินเป็นอาหาร ต้องทนทุกขเวทนาอยู่อย่างนั้นจนกว่าจะสิ้นกรรม ที่ทำไว้ ตระกูลที่ ๙ คือ ปัพพตังคาเปรต มีร

ในเนื้อหานี้พูดถึงเปรตที่ต้องทนทุกขเวทนา เนื่องจากกรรมที่ทำในอดีต โดยเปรตประเภทต่างๆ เช่น ปัพพตังคาเปรตที่มีร่างกายใหญ่และต้องเผชิญกับไฟตลอดเวลา ส่วนอชครเปรตมีรูปร่างคล้ายสัตว์ต่างๆ และต้องทนทุกข์เพรา

ธรรมะเพื่อประชl เปรต ๑ ๒ ตระกูล (๓) ๑๓๖ รูปสัตว์ต่างๆ แกล้งให้ท่านสะดุ้งตกใจกลัวหนีไป อกุศลกรรมจึง ทําให้ต้องมาบังเกิดเป็นเปรตอย่างนี้ นี่ก็เป็นเรื่องราวความหลากหลายของเปรตชนิดต่างๆ และความลำบากยากแค้

บทความนี้พูดถึงความหลากหลายของเปรต และความลำบากในการดำรงชีวิตในเปตโลก มนุษย์ที่เกิดเป็นเปรตส่วนใหญ่มาจากความตระหนี่และมัจฉริยะ การสร้างบารมีและทำความดีจึงเป็นสิ่งสำคัญเพื่อหลีกเลี่ยงชะตากรรมนี้ และเพื

เ ป ร ต ๑ ๒ ด ร ะ ก ล เปรต (๔) ต ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราเห็นคนบางคนในโลกนี้ ถูก สักการะครอบงำาย่ำยีจิตแล้ว เมื่อตายไปเพราะกายแตกทําลาย ต้องเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก อนึ่ง เราเห็นคนบางคน ในโลกนี้อั

ธรรมะเพื่อประชาชl เปรต ๑ ๒ ตระกูล (๔) ๑๓๙ คําถามที่มักจะได้ยินคือ อะไรคือแก่นแท้ของพระพุทธ ศาสนา บ้างก็ว่าอริยสัจ ๔ บ้างก็ว่าอริยมรรคมีองค์ ๘ นั่นก็ถูก แต่ยังยากต่อการปฏิบัติให้ถึงแก่นของพระพุทธศาสนาอ

เนื้อหานี้สำรวจว่าแก่นแท้ของพระพุทธศาสนาคืออะไร โดยยกมายกตัวอย่างอริยสัจ ๔ และอริยมรรคมีองค์ ๘ พร้อมเสียงตอบจากหลวงปู่วัดปากน้ำที่ยืนยันว่าพระรัตนตรัยภายในคือแก่นแท้จริง ๆ นอกจากนี้ยังกล่าวถึงความสำคั

ธรรมะเพื่อประชาชl เปรต ๑ ๒ ตระกูล (๔) ๑๔๐ อิธ ปนานํ ภิกฺขเว เอกจฺนํ ปุคฺคลํ ปสฺสามิ สักกาเรน จ อสกกาเรน จ ตทุภเยน อภิภูต์ ปริยาทินฺนจิตฺต์ กายสฺส เภทา ปรมฺมรณา อปาย์ ทุคคติ วินิปาต นิรย์ อุปปนฺนํ ฯ ดู

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของธรรมะและวิถีชีวิตของผู้ที่ตกในอบายภูมิ โดยเฉพาะการเกิดเป็นเปรต ซึ่งมักมีสาเหตุมาจากความโลภและการยึดติดในทรัพย์สิน การที่คนปิดกั้นการบริจาคและไม่สามารถปล่อยวางทรัพย์สินไปให

ธรรมะเพื่อประชl เปรต ๑ ๒ ตระกูล (๔) ๑๔๒ ตนให้บริสุทธิ์ จึงมีรูปร่างผุดผ่องรุ่งเรืองราวเทพยดา แต่เนื่องจาก ไม่ได้บำเพ็ญธรรม มีใจเกียจคร้านต่อการบำเพ็ญสมณธรรม ตามวิสัยของบรรพชิต จิตใจจึงมากไปด้วยโลภะ โท

บทความนี้กล่าวถึงการทำความเข้าใจเรื่องกรรมและธรรมะในชีวิตของมนุษย์ โดยชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการบำเพ็ญบุญและการประพฤติปฏิบัติตามธรรมเพื่อหลีกเลี่ยงการกลายเป็นเปรต ผู้มีรูปร่างงดงามแต่ประสบทุกข์ทรมาน

ธรรมะเพื่อประชาชl เปรต ๑ ๒ ตระกูล (๔) ๑๔๔ อาภรณ์ ดูงดงามสว่างไสวมาก แต่ในใจของเปรตตนนี้รู้สึกว่า ตัวเองมีความหิวอยู่ตลอดเวลา ครั้นเวลากลางคืนหาอาหารจะ กินก็ไม่ได้ จึงได้เอาเล็บมือที่คมกริบดุจมีดกรด ข่

เรื่องราวเกี่ยวกับเปรตตนหนึ่งที่เคยเป็นผู้พิพากษา แต่มีความโลภและไม่รักษาศีล ทำให้ต้องเผชิญทุกข์ในโลกหลังความตาย โดยการไม่สนใจการทำบุญและทํากุศล เริ่มตั้งแต่เมื่อพระราชาเรียกประชุมบรรดาอำมาตย์ เพื่อสน

ธรรมะเพื่อประชาชl เปรต ๑ ๒ ตระกูล (๔) ๑๔๕ เพราะฉะนั้น ตั้งแต่บ่ายวันนั้น ผู้พิพากษาก็จำใจสมาทาน ศีล ๘ ต้องอดข้าวเย็น แต่เนื่องจากไม่เคยสมาทานศีลอุโบสถ อดข้าวในยามวิกาล ตกดึกเกิดลมตีขึ้นมากะทันหัน ประก

บทความนี้เรียกรู้ถึงความสำคัญของการทำบุญด้วยเจตนาที่บริสุทธิ์ ผ่านเรื่องราวของผู้พิพากษาที่เสียชีวิตจากกรรมเก่า และเกิดเป็นเวมานิกเปรต กล่าวถึงความจำเป็นต้องทำความดีอย่างครบถ้วนทั้ง ๓ ประการ ได้แก่ ทา

ธรรมะเพื่อประชาชl ปรทัตตูปชีวีเปรต ១៤៩ สำเร็จผลแก่เปรตทั้งหลาย ฉันนั้น กุลบุตรเมื่อหวนระลึกถึง อุปการคุณ ที่ท่านทำแล้วในกาลก่อนว่า คนโน้นได้ให้สิ่งของ แก่เรา คนโน้นได้หาอุปการคุณแก่เรา ญาติมิตรและสหาย

บทความนี้นำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับเปรตในสองนัยคือ เปตชนที่ล่วงลับไปแล้วและบรรพบุรุษที่กลายเป็นเปรตในเปตโลก โดยอธิบายถึงสภาพความเป็นอยู่ที่ลำบากของเปรตและความสำคัญของการทำบุญเพื่อช่วยเหลือผู้ที่ทุกข์ทรม

ธรรมะเพื่อประชl อสุรกายภูมิ ១៦៨ เป็นโลกของพวกอสุรกาย ซึ่งเป็นโลกที่จัดอยู่ใน ๑ ของอบายภูมิ ๔ คือ สัตว์นรก เปรต อสุรกาย และสัตว์เดียรัจฉาน ตลอดเวลา ที่มีชีวิตอยู่ในภูมิอสุรกายนี้ จะไม่มีความสนุกสนานร่า

อสุรกายภูมิเป็นโลกที่ปราศจากความสุขและสนุกสนาน ชีวิตของอสุรกายเต็มไปด้วยความลำบาก เช่นเดียวกับเปรต รูปร่างของอสุรกายมีความประหลาด รวมถึงการอยู่รอดที่ยากลำบากจากความหิวกระหาย ต้องต่อสู้เพื่อแสวงหาความอ